مولا علی(شعر)

با رو سیاهی اومدم درِخونت

ای یار آشنای من      ای همزبون ای مهربون خدای من

تویی تویی ای خالق بنده نواز

درد من و دوای من      ای همزبون ای مهربون خدای من

ای مهربون بسکه گنهکارم من

                             روم نمیشه بگم دوسِت دارم من(2بار)

نامم سیاهه    کارم گناهه       عمرم تباهه

الهی العفو....

**************

اگر چه غفلت و گناه و معصیّت

هر روز و شب  شده کارم   

                                 اما هنوز به رحمتت اُمیدوارم

نَفس از سرم،دستاشو بر نمیداره

اسیرم و گرفتارم

                                 اما هنوز به رحمتت اُمیدوارم

دست من و بگیر که با خدا شَم

                از بدی ها دور بشم و رها شَم(2بار)

با روسیاهی     گویم به آهی    یا رب الهی

الهی العفو...

***************

با پیروی از نفس اَمّاره فقط

به روی شیطون خندیدم

                                                  نمکدون و شیکستم و نفهمیدم

نا مَحرَم و دیدن برام عادت شده

راه کج و پسندیدم    نمکدون و شیکستم و نفهمیدم

لطف از تو و یک قلب تائب از من

                          خون شد دلِ امامِ غائب از من

شرمنده ام من        از روی مولا      مهدی زهرا(س)(2بار)

الهی العفو...

******************

یا رَبّنا اِغفر لَنا ذنوبنا

به حقّ محبوب خدا         به حقّ سالار غریب نینوا

به حقّ اون آقایی که شده سَرش

خورشید روی نیزه ها          یا ربّنا اِغفرلنا ذنوبنا

به اهل بیت خیلی بدهکارم من

                     بدم ولی حسین و دوست دارم من(2بار)

رویام حسینه      دُنیام حسینه     آقام حسینه

غریب مادر....

کن عنایت بار اِلها سائل این خانه را

                                       این منم در میزنم بگشا در کاشانه را

خدای من....

آمدم پیش تو با فرط گناهم ربّنا

                                          لیلة القدر است و من نامه سیاهم ربّنا

خدای من....

آمدم تا بگذری از جرم بی پایان من

حیّ من    معبود من     یکتای من     یزدان من

خدای من....

نامه ی اعمال من با تباهی ها قرین

                                      کن گذر از بنده ات حقّ امیرالمومنین

خدای من...

کن گذر از ما به حقّ ناله های حیدری

                                    که نمی آید دگر سوز صدای حیدری

علی جانم...

مسجد کوفه بگو مولای مظلومان چه شد

                             حُجّت الَّه،جانِ احمد،ناطق قرآن چه شد

علی جانم....

مسجد کوفه بگو از فرق مجرح علی(ع)

                                        پر زده از بام تن تا به خدا روح علی(ع)

علی جانم...

دو سه روزی هست مولا میهمان فاطمه(س) است

                                          همدم سوز دل و اشک روان فاطمه(س)است

گوید ای زهرای(س) من تا که سرم بکسته شد

                                     گرچه دست صبر عالَم از غم من بسته شد

لیک من یاد تو افتادم که پهلویت شکست

                                    تازیانه خوردی و از کینه بازویت شکست

یاد آن روزی که دل با سوز غم آغشته شد

                                 بین آتش بودی و محسن همانجا کشته شد