قرآن ! من شرمنده توام

بسم الله الرحمن الرحیم 

امروز یک آیه از قرآن رو به وبلاگم اضافه کردم گفتم شاید بد نباشه ترجه و تفسیرش رو بزارم که بخونید. 

  

سوره : آل عمران    آیه : 104 : 

متن عربی آیه : وَلْتَکُن مِّنکُمْ أُمَّةٌ یَدْعُونَ إِلَى الْخَیْرِ وَیَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَیَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنکَرِ وَأُوْلَـئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ . 

• ترجمه فولادوندو باید از میان شما، گروهى، [مردم را] به نیکى دعوت کنند و به کار شایسته وادارند و از زشتى بازدارند، و آنان همان رستگارانند.  
• ترجمه مجتبوی و باید از شما گروهى باشند که به نیکى بخوانند و به کارهاى پسندیده فرمان دهند و از کارهاى زشت و ناپسند باز دارند، و آنانند رستگاران.

تفسیر اطیب البیان
(104)(ولتکن منکم امه یدعون الی الخیر و یامرون بالمعروف و ینهون عن المنکرواولئک هم المفلحون ):(و باید از میان شما طایفه ای باشند که مردم را به سوی خیر دعوت نموده ، امر به معروف و نهی از منکر کنند و این طایفه همانارستگارانند)،(من )تبعیضیه است ، عمل مانند علم و دائر و مدار آنست ،هرزمان که علم قوی باشد،عمل قوت می گیردو بالعکس باضعف آن ضعیف می گردد، و هرزمان علم صالح باشد ،عمل هم صالح می شود و اگر علم فاسد باشد عمل هم فاسد می گردد و علم بسوی عمل دعوت می کند،پس مجتمع صالح مردم را به حفظ معرفت و فرهنگ دعوت می کند و شخص متخلف از خیر را رد می نماید،لذا در جامعه اسلامی که متمسک به حبل الله هستند،معروف درآن جامعه ، عمل خیر است و منکر در آن عمل شراست ، یعنی خیر در جامعه اسلامی شناخته شده و معروف است و شر در آن جامعه منکر و نامألوف می باشد و کسانی که قیام به این امر واجب یعنی امر به معروف و نهی از منکر می کنند رستگارانند، چون قیام به یک واجب کفایی کرده اند تا جامعه خود را حفظ نمایند و طریقه پروردگارشان رامحافظت نمایند . 

بسم الله الرٌحمن الرٌحیم

قرآن ! من شرمنده توام

 
از (دکتر شریعتی) را در ادامه بخوانید:

دستور العمل های اخلاقی ایت الله بهجت (ره)

بسمه تعالی
آقایانی که طالب مواعظ هستند، از ایشان سئوال می‌شود: آیا به مواعظی که تا حال شنیده‌اید، عمل کرده‌اید، یا نه؟
آیا می‌‌‌دانید که: «هر که عمل کرد به معلومات خودش، خداوند مجهولات او را معلوم می‌فرماید؟»
آیا اگر عمل به معلومات - اختیاراً ـ ننماید، شایسته است توقع زیادتی معلومات؟
آیا باید دعوت به حق، از طریق لسان باشد؟ آیا نفرموده: «با اعمال خودتان، دعوت به حق بنماید؟»
آیا طریق تعلیم را باید یاد بدهیم، یا آنکه یاد بگیریم؟
آیا جواب این سئوال‌ها از قرآن‌کریم:
(‌والذین جاهدوا فینا لنهدینهم سبلنا‌)، و از کلام معصوم: «من عمل بما علم، ورثه الله علم ما لم یعلم‌» و «من عمل بما علم، کفی ما لم یعلم»، [روشن نمی‌شود؟]
خداوند توفیق مرحمت فرماید که آنچه را می‌دانیم، زیر پا نگذاریم و در آنچه نمی‌دانیم، توقف و احتیاط نماییم تا معلوم شود.
نباشیم از آنها که گفته‌اند:
پی مصلحت مجلس آراستند
نشستند و گفتند و برخاستند!
نشستند و گفتند و برخاستند
وما توفیقی إلا بالله، علیه توکلت و إلیه انیب.
والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته
الاقل محمد تقی البهجة
مشهد مقدس
یکشنبه ۱۳۷۵ هـ.ش.
مطابق با ربیع الاول ۱۴۱۷ هـ.ق.

 
بسمه تعالی
همه می‌دانیم که رضای خداوند اجّل، با آنکه غنی بالذات [است] و احتیاج به ایمان بندگان و لوازم ایمان آنها ندارد، در این است [ که]:
بندگان، همیشه در مقام تقرب به او باشند، پس می‌دانیم که برای حاجت بندگان به تقرب به مبدأ الطاف و به ادامه تقرب، [خداوند] محبت به یاد او و ادامه یاد او دارد.
پس می‌دانیم به درجه اشتغال به یاد او، انتفاع ما از تقرب به او، خواهد بود؛ و در طاعت و خدمت او، هر قدر کوشا باشیم به همان درجه، متقرب و منتفع به قرب خواهیم بود؛ و فرق بین ما و سلمان سلام الله علیه، در درجه طاعت و یاد او که مؤثر در درجه قرب ما است، خواهد بود.
و آنچه می‌دانیم که اعمالی در دنیا محل ابتلاء ما خواهد شد، باید بدانیم؛ که آنها هر کدام مورد رضای خداست، ایضاً خدمت و عبادت و طاعت او محسوب است.
پس باید بدانیم که هدف باید این باشد که تمام عمر، صرف در یاد خدا و طاعت او و عبادت، باید باشد، تا به آخرین درجه قرب مستعد خودمان برسیم، و گرنه بعد از آنکه دیدیم بعضی، به مقامات عالیه رسیدند و ما بی جهت، عقب ماندیم، پشیمان خواهیم شد.
وقفنا الله لترک الاشتغال بغیر رضاه بمحمد و آله صلوات الله علیهم اجمعین.

الأقل محمد تقی بهجة
مشهد مقدس
چهارشنبه ۱۳۷۵ هـ ش

مطابق با ربیع الاول ۱۴۱۷ هـ ق

بسمه تعالی
کوچک و بزرگ باید بدانیم: راه یگانه برای سعادت دنیا و آخرت، بندگی خدای بزرگ است؛ و بندگی، در ترک معصیت است در اعتقادیات و عملیات.
آنچه را که دانستیم، عمل نماییم و آنچه را که ندانستیم، توقف و احتیاط نماییم تا معلوم شود، هرگز پشیمانی و خسارت، در ما راه نخواهد داشت؛ این عزم اگر در بنده، ثابت و راسخ باشد، خدای بزرگ، اولی به توفیق و یاری خواهد بود.
والسلام علیکم و رحمة‌الله و برکاته، و الصلاة علی محمد و آله الطاهرین، واللعن علی أعدائهم أجمعین.

مشهد ربیع‌الثانی ۱۴۲۰